ΚΥΠΡΟΣ: ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ Α΄ ΤΑΞΗΣ

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ

 

Η διδακτική αξιοποίηση των πηγών καλύπτει τις τέσσερις βασικές αρχές της διδασκαλίας στην ιστορία :

της αυτενέργειας, της βιωµατικότητας, της συνολικότητας και της εποπτείας.

Πελαγίδη, Στ. (2002). Οι γραπτές πηγές στα βιβλία ιστορίας του δηµοτικού σχολείου: Κριτική

διδακτική προσέγγιση. Θεσσαλονίκη:Εκδοτικός ΟίκοςΑδελφών ΚυριακίδηΑ.Ε., σ.32

 

1. Ο ιστορικός Φλώριος Βουστρώνιος,η πιο σημαντική ίσως μορφή ευπαίδευτου Κύπριου ανδρός κατά τα χρόνια της βενετικής κυριαρχίας στη μεγαλόνησο. Πρέπει να είχε σπουδάσει στην Ιταλία, αλλά οι πηγές δεν μας έχουν διαφωτίσει σχετικά. Είναι βέβαιο όμως, εάν κρίνουμε από όσα ο ίδιος σημειώνει στην ιστορία του, ότι είχε μελετήσει χρονικά που βρίσκονταν στον Άγιο Λαυρέντιο της Νεάπολης, σχετικά με τις οικογένειες Costanzo και Cirbunara. Όσο για το τέλος του, μαρτυρείται ότι έπεσε το 1570 κατά την άλωση της Λευκωσίας από οθωμανική σπάθη σε μία και μοναδική πηγή: αυτή της διήγησης για την πολιορκία και άλωση της Λευκωσίας του Ιωάννη Σωζόμενου. Το 1568, σύμφωνα με όσα σημειώνει ο Στέφανος Lusignan στο έργο του, είχαν συναντηθεί. 

​

2.