ΚΥΠΡΟΣ  ΔΕΝ  ΞΕΧΝΩ...

ΚΥΠΡΟΣ - ΕΛΛΑΔΑ - ΜΑΖΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Ελλαδίτες και Κύπριοι μαζί σε όλους του αγώνες!

Βαλκανικοί Πόλεμοι: 

Τις ένδοξες σελίδες των Βαλκανικών Πολέμων τις έγραψαν από κοινού Ελλαδίτες και Κύπριοι. Σχεδόν 2.000 Κύπριοι ―κατ' άλλους υπολογισμούς 4.000― πολέμησαν στα διάφορα μέτωπα της Μακεδονίας και της Ηπείρου το 1912/13. Ακόμη και ανήλικοι ήρθαν από την Κύπρο (είναι γνωστές δύο περιπτώσεις παιδιών 15 και 16 ετών)!  Την αυθόρμητη και απλόχερη προσφορά των Κυπρίων εθελοντών δείχνει και το εξής περιστατικό: Όταν, χρόνια μετά, το 1962, το ελληνικό κράτος θέλησε να δώσει τιμητική σύνταξη σε 700 παλαίμαχους των Βαλκανικών, εκείνοι έδωσαν στον Έλληνα πρέσβη την εξής απάντηση: «Εμείς καταταγήκαμε ως εθελοντές πολεμιστές για να υπερασπιστούμε τα δίκαια της Μεγάλης Μάνας Ελλάδας. Δε θέλουμε καμιά ανταμοιβή». Η Μεγαλόνησος προσέφερε επίσης 16.000 λίρες, ποσό μεγάλο για την εποχή, που συγκεντρώθηκε με εράνους, καθώς και ιατρικό προσωπικό για τους τραυματίες πολέμου. 

Κύπριοι Εθελοντές 1914 - 1922

 

Ο Α' Παγκόσμιος πόλεμος και η ένταξη της Τουρκίας στο στρατόπεδο των Κεντρικών Δυνάμεων είχε ως αποτέλεσμα την καταγγελία της "Κυπριακής Συνθήκης" του 1878 και την προσάρτηση της Κύπρου στη Βρετανική Αυτοκρατορία (Νοέμβριος 1914).Το καλοκαίρι του 1916 άρχισε η μαζική κατάταξη Κυπρίων στο βρετανικό στρατό, στο ειδικό σώμα των έμμισθων ημιονηγών που δημιουργήθηκε. Μέχρι το Μάρτιο του 1919 στρατολογήθηκαν 16000 περίπου άνδρες. 
Οι Κύπριοι "μουλάρηδες", μετά από μια σύντομη στρατιωτική εκπαίδευση στους στρατώνες της Θεσσαλονίκης, υπηρέτησαν σχεδόν αποκλειστικά, στο Μακεδόνικο Μέτωπο. Στα συμμαχικά νεκροταφεία της Μακεδονίας βρίσκονται οι τάφοι 30 περίπου Κυπρίων που έχασαν τη ζωή τους, στο διάστημα 1916-1920.
 Άλλοι Κύπριοι κατατάχθηκαν εθελοντικά στον ελληνικό στρατό και στην "Εθνική Αμυνα". Πέντε από αυτούς σκοτώθηκαν στη μάχη του Σκρα, το 1918.

Η Μικρασιατική καταστροφή του 1922 συνετάραξε την Κύπρο λόγω της γεωγραφικής εγγύτητας και των επικίνδυνων συνεπειών από την εκρίζωση του Ελληνισμού από τα απέναντι παράλια. Αν και χιλιάδες Κύπριοι γράφτηκαν ως εθελοντές, η κυπριακή συμμετοχή στη Μικρασιατική εκστρατεία ήταν σχετικά μικρή, εξαιτίας των αυστηρών - αυτή τη φορά - βρετανικών απαγορεύσεων. Αντίθετα, στη Μικρασία ήταν εμφανής η παρουσία αρκετών Κυπρίων αξιωματικών του ελληνικού στρατού, αποφοίτων της Σχολής Ευελπίδων ή παλιών υπαξιωματικών. 
Οι Κύπριοι πεσόντες του Μικρασιατικού πολέμου υπολογίζονται σε 30. Λίγο αργότερα η Ιερά Σύνοδος της Κύπρου, το σύνολο των βουλευτών της και ο δήμαρχος της Λευκωσίας, με την προκήρυξη τους της 6ης Μαρτίου 1928,ευθαρσώς υπογράμμισαν, ότι "επί πεντήκοντα έτη εκρατήθημεν μακράν των μητρικών αγκαλιών, κρατούμεθα δε και νυν, παρά την εκφρασθείσα πλειστάκις (...) ομόφωνον ημών γνώμην, όπως ενωθώμεν μετά της μητρός Ελλάδος," Η προκήρυξη αυτή κυκλοφόρησε με την ευκαιρία συμπληρώσεως 50 ετών από την έλευση των Βρετανών στην Κύπρο.

 

Ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος και η Κύπρος.

 

Οι Κύπριοι βροντοφώναξαν το δικό τους «ΟΧΙ» στον Ιταλό εισβολέα. Αμέσως μόλις πληροφορήθηκαν ότι η Ελλάδα τελεί σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ιταλία, καταλήφθηκαν από ρίγη ενθουσιασμού. Η γαλανόλευκη, απαγορευμένη από το 1931, κάλυψε ξανά κάθε σημείο του νησιού. Νέοι της Κύπρου κατέκλυσαν το ελληνικό προξενείο στη Λευκωσία και την Αρχιεπισκοπή, για να στρατευθούν. Έρανοι ξεκίνησαν παντού. Ακόμη και οι πιο άποροι συνεισέφεραν στον τιτάνιο εθνικό αγώνα. Μόνο με τη συμβολή της αλησμόνητης –και κατεχόμενης σήμερα– Κερύνειας αγοράστηκε ένα πολεμικό αεροπλάνο.

Υπολογίζονται σε έξι χιλιάδες περίπου οι Κύπριοι που έλαβαν μέρος κατά της γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα το 1941. Τριάντα εφτά χιλιάδες πολέμησαν, επίσης, σε διάφορα άλλα μέτωπα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Όταν ο ελληνικός στρατός υπέκυψε υπό το βάρος της χιτλερικής επίθεσης, οι Κύπριοι στρατιώτες εξακολούθησαν να αντιστέκονται στις ελεύθερες ακόμη  περιοχές. Όσοι δεν αιχμαλωτίστηκαν πολέμησαν στη Μάχη της Κρήτης και στην Αίγυπτο ή παρέμειναν στην Ελλάδα και έλαβαν μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Η Κύπρος, την ίδια περίοδο, κατέστη καταφύγιο Άγγλων στρατιωτών και χιλιάδων Ελλαδιτών προσφύγων.

Μετά το 1945, οι Άγγλοι αποικιοκράτες δεν εκπλήρωσαν την υπόσχεσή τους για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Στις 15 Ιανουαρίου του 1950, η συντριπτική πλειοψηφία του κυπριακού Ελληνισμού τάχθηκε υπέρ της Ένωσης. Ακολούθησε το 1955-1959 η κυπριακή εποποιία της ΕΟΚΑ με στόχο την Αυτοδιάθεση - Ένωση. Το αποτέλεσμα διέψευσε τις προσδοκίες, γιατί το νησί ετέθη σε καθεστώς δεσμευμένης Ανεξαρτησίας υπό την τριμερή εγγύηση της Ελλάδος, της Βρετανίας και της –παγίως αναθεωρητικής και επεκτατικής– Τουρκίας. Το άφρον πραξικόπημα της Χούντας κατά του Προέδρου Μακαρίου στις 15 Ιουλίου 1974, η αρχή του «διαίρει και βασίλευε »των Άγγλων και τα συμφέροντα των Αμερικανών στην Ανατολική Μεσόγειο οδήγησαν στη βάρβαρη τουρκική εισβολή του «Αττίλα» στην Κύπρο το 1974 και τη συνεχιζόμενη κατοχή με χιλιάδες πρόσφυγες και αγνοουμένους.