Στις 11 Φεβρουαρίου 1959 μετά από τον τετραετή εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα που διεξήγαγε η Ε.Ο.Κ.Α, μονογράφονται από τους πρωθυπουργούς Ελλάδας και Τουρκίας οι Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου. Το κείμενο της Βασικής διάρθρωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελείτο από 27 Άρθρα, τα οποία πλην του Άρθρου 263, θεωρούνται θεμελιώδη Άρθρα του Συντάγματος, και περιλαμβάνονται στο Παράρτημα ΙΙΙ . Αυτό σημαίνει ότι τα συγκεκριμένα Άρθρα δεν μπορούν με κανένα τρόπο να καταργηθούν ή να τροποποιηθούν.
 

Μετά την υπογραφή των Συνθηκών το Βρετανικό Κοινοβούλιο ψηφίζει τον Cyprus Act,1960, ο οποίος στο Άρθρο 1 εξουσιοδοτούσε την Βασίλισσα Ελισάβετ, να εκδώσει «Διάταγμα εν Συμβουλίω», με το οποίο θα καθοριζόταν η έναρξη της ισχύος του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας . Με την έναρξή της ισχύος του Κυπριακού Συντάγματος θα ανακηρυσσόταν η Ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας, και από εκείνη την στιγμή θα έπαυε η κυριαρχία και η δικαιοδοσία της Βασίλισσας επί της Κύπρου.
 

Η ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας τελικά έγινε στις 16 Αυγούστου 1960.
 

Ωστόσο η κοινωνικό- πολιτική κατάσταση εντός της νήσου ήταν λίγο περίπλοκη, ο αγώνας της Ε.Ο.Κ.Α είχε ως μοναδικό αίτημα, την ένωση με την Ελλάδα. Στην αντίπερα όχθη οι Τουρκοκύπριοι ήθελαν διχοτόμηση της Νήσου.
 

Η ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και η επιβολή από τις εγγυήτριες δυνάμεις του Κυπριακού Συντάγματος, αναμφίβολα έθιξε με τον πιο βάναυσο τρόπο το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του Κυπριακού Λαού .
 

Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι και οι δύο πλευρές είδαν την παραχώρηση ανεξαρτησίας ως ενδιάμεσο στάδιο , για την επίτευξη των τελικών τους στόχων, οι μεν ελληνοκύπριοι για την ένωση , οι δε Τουρκοκύπριοι για την διχοτόμηση.
 

Την λύση στο πρόβλημα έδωσε το Άρθρο 188 του Συντάγματος , το οποίο εντάσσονταν στις μεταβατικές Διατάξεις και δια του οποίου διατηρούταν σε ισχύ τα νομοθετήματα που προϋπήρχαν της ανεξαρτησίας, εφόσον δεν βρισκόταν σε αντίθεση με το Σύνταγμα, και δεν αφορούσαν θέματα για τα οποία σύμφωνα με το Άρθρο 78 του Συντάγματος απαιτούνταν ξεχωριστές πλειοψηφίες μεταξύ των βουλευτών των δύο κοινοτήτων. (Πηγή: Νομική εφημερίδα)