ΤΖΙΥΠΡΟΣ ΜΟΥ ΑΝΕΡΑΔΑ ΜΟΥ
Κύπρος, το Νησί της Αφροδίτης.
Η Κύπρος είναι γνωστή ως το νησί της Αφροδίτης.
Τον 8ο αι. π.Χ., ο Όμηρος αναφέρει την Αφροδίτη ως Κυπρίδα ή Χρυσή Αφροδίτη.
Πιστευόταν πως η Αφροδίτη είχε γεννηθεί από τη θάλασσα κοντά στην ακτή της Πάφου. Λέγεται πως ο ναός της ιδρύθηκε από τον Κινύρα, έναν ξακουστό βασιλιά των Κυπρίων, ή από τον Αγαπήνορα, έναν Έλληνα ήρωα του Τρωικού Πολέμου.
Ο μύθος της γένεσης της Αφροδίτης από τη θάλασσα ήταν πολύ γνωστός στην αρχαιότητα.
Λέγεται πως ο ναός της Αφροδίτης στην Αμαθούντα ιδρύθηκε από τον Αμαθούντα, γιο του βασιλιά Αερία, ο οποίος, ανάμεσα σε άλλους, αναφέρεται ως ιδρυτής του ναού της Αφροδίτης στην Πάφο.
Ο Όμηρος γνώριζε μία πόλη στην Κύπρο που την έλεγαν «Τεμέση» (πλούσια σε χαλκό), η οποία πρόκειται πιθανώς για την αρχαία πόλη της Ταμασσού. Σύμφωνα με τον Οβίδιο, στην Ταμασσό υπήρχε ένας κήπος αφιερωμένος στην Αφροδίτη, όπου βρισκόταν ένα δέντρο με χρυσά φύλλα και μήλα.
Το σημερινό χωρίο Δάλι ήταν ένα από τα αρχαία βασίλεια της Κύπρου. Αναφέρεται από Λατίνους ποιητές ως ένας φημισμένος χώρος λατρείας της Αφροδίτης. Κατά τον Κάτουλλο: «Venus regit Idalium frondosum...», δηλαδή: «Η Αφροδίτη εξουσιάζει το δασώδες Ιδάλιον…» .
Πηγή: Κυπριακος τουρισμός.
Κυπρίδα:
Σ' ένα κοχύλι, ολόφεγγη, σαν κρίνο σ' ανθογιάλι,
Την κάθε αυγή αναδύεσαι στο γαλανό ακρογιάλι.
Κι απλώνεις σ' όλο το Νησί τα μαγικά σου κάλλη.
Τραγούδι, δένδρο, πέτρα, ανθός, απ' την πνοή σου θάλλει.
Χρυσάνθης Ζιτσαία, ΨΗΦΙΔΕΣ
"Της γλυκειάς χώρας Κύπρου", 1973.
ΚΥΠΡΟΣ, το νησί της Αφροδίτης.
Σύμφωνα με τον ομηρικό μύθο γεννήθηκε στην Πέτρα του Ρωμιού, μια ακτή της Πάφου στην Κύπρο. Λουτρά της Αφροδίτης Αυτό το όμορφο σημείο βρίσκεται αμέσως μετά το ψαροχώρι Λατσί προς τη μύτη της χερσονήσου του Ακάμα. Είναι ένα φυσικό σπήλαιο περιστοιχισμένο από πράσινο και βρίσκεται στο τέλος ενός μικρού φυσικού μονοπατιού.
Όπως φανερώνει το όνομά του, το σπήλαιο ήταν εκεί όπου, σύμφωνα με την παράδοση, η Θεά του ΄Έρωτα έκανε το λουτρό της. Ο μύθος επίσης λέει ότι εκεί η Αφροδίτη συνάντησε τον εραστή της, τον όμορφο Άδωνη, όταν αυτός σταμάτησε για να πιει νερό καθώς κυνηγούσε. Τη στιγμή που ήπιε το νερό, ο Άδωνης ερωτεύτηκε τη θεά.
“Ουρανία, πολυτραγουδισμένη Αφροδίτη, γενέτειρα Θεά,
τις τρεις μοίρες κυβερνάς κι όλα τα γεννάς,
όσα στον ουρανό υπάρχουν και στην πολύκαρπη τη γη
και στο βυθό του πόντου, Μητέρα των Ερώτων,
έλα, γέννημα θεϊκό της Κύπρου…”
(Ορφικός Ύμνος 55
Πως λατρευόταν η θεά Αφροδίτη στην Πάφο:
« Οι τελετές ήταν τριήμερες και απλώνονταν και έξω από το ιερό. Στους βωμούς θυσιάζονταν τράγοι, μοσχάρια, χοίροι, πέρδικές, περιστέρια. Τα τελευταία ήταν τα ιερά πουλιά της θεάς και τρέφονταν μέσα στον ναό της. Τα περιστέρια εμφανίζονται συχνά σε παραστάσεις του ναού ενώ άλλα μαρμάρινα και πήλινα περιστέρια βρέθηκαν σε διάφορους αρχαίους τάφους της Πάφου. Τα παφιακά περιστέρια ήταν περίφημα από την αρχαιότητα. Ο αέρας του ιερού ευωδίαζε από τη μυρωδιά των τριανταφύλλων και άλλων αρωματικών φυτών που ήταν τοποθετημένα στο ψηλό βωμό. Μπροστά στο είδωλο της θεάς που είχε μορφή κώνου καιγόταν το θυμίαμα. Ο κώνος αλειβόταν με λάδι στα μεγάλα πανηγύρια και σκουπιζόταν προσεκτικά από τον ιερέα, που με ενωμένα τα χέρια του, πετούσε τα πέπλα της θεάς και χόρευε ένα παράξενο κυκλικό χορό γύρω-γύρω από τον κώνο που ήταν πάντα καλυμμένος». (Γεωργίου Χατζηκωστή, (1969). « Ώρες της Πάφου». Λευκωσία: Αναγέννησις. Σελίδα 20. Διασκευή, Παπαδοπούλου Λιάνα για το Υ.Π.Π. 2011-2012).