ΤΟ ΛΙΟΠΕΤΡΙ ΚΑΙ Ο ΑΧΥΡΩΝΑΣ  Πηγή:ΛΙΟΠΕΤΡΙ Ένα κυπριακό φιόρδ 

Η κοινότητα Λιοπετρίου έχει να παινεύεται για τον Αχυρώνα της, αλλά και την υπέροχη τοποθεσία που έγινε ξακουστή σε όλη την Κύπρο, εκεί όπου εκβάλλει ο ποταμός...

Το Λιοπέτρι είναι χωριό της επαρχίας Αμμοχώστου, κτισμένο νοτιοανατολικά της Κύπρου, πέντε χιλιόμετρα από τη θάλασσα και σε υψόμετρο σαράντα περίπου μέτρων.
Οι κάτοικοι της περιοχής, που είχαν δική τους καλλιεργήσιμη γη, ασχολούνταν και συνεχίζουν να ασχολούνται με την καλλιέργεια δημητριακών, εσπεριδοειδών και λαχανικών. Κυριότερα προϊόντα είναι οι πατάτες, το κολοκάσι, τα καρότα και διάφορα άλλα σε μικρότερες ποσότητες. Πολλοί κάτοικοι, που δεν ήταν ιδιοκτήτες γης, ασχολούντο με την καλαθοποιία. Μέχρι το 1976 σημαντικό μέρος του πληθυσμού ασκούσαν το επάγγελμα αυτό. Με την εισαγωγή σύγχρονων υλικών, τα προϊόντα της καλαθοποιίας εκτοπίστηκαν. Κατά συνέπεια, οι καλαθοποιοί εγκατέλειψαν το επάγγελμα και επιδόθηκαν στην τουριστική βιομηχανία, που προσφέρει καλύτερες αμοιβές.

​

Αχυρώνας Λιοπετρίου

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1958, στον Αχυρώνα του Λιοπετρίου, έγινε μία από τις πιο επικές μάχες που έδωσε η ΕΟΚΑ. Ο ταπεινός αχυρώνας χαρακτηρίστηκε «Νέο Χάνι της Γραβιάς». Για τους τέσσερεις ήρωες του Αχυρώνα, τον Ανδρέα Κάρυο, τον Ηλία Παπακυριακού, τον Φώτη Πίττα και τον Χρίστο Σαμάρα, γράφει ο Αρχηγός Διγενής στα «Απομνημονεύματά» του: «Είναι πολύ δύσκολον εις εμέ να ξεχωρίσω μεταξύ των τεσσάρων αυτών παλληκαριών ποιος ήταν ο γενναίος των γενναίων, διότι και οι τέσσαρες συνηγωνίσθησαν την στιγμήν εκείνην ποιος θα πέθαινε γενναιότερον»...

Οι τέσσερεις αγωνιστές πήγαν τη νύκτα της 30ής Αυγούστου στο Λιοπέτρι για να εκπαιδεύσουν τα εκεί μέλη της ΕΟΚΑ σε θέματα που αφορούσαν τις ενέδρες. Στις 2.00 π.μ. της 1ης Σεπτεμβρίου εμφανίστηκαν κοντά στο χωριό στρατιωτικά αυτοκίνητα. Οι αγωνιστές προσπάθησαν να φύγουν από το χωριό, αλλά δεν μπόρεσαν, λόγω των στρατιωτών που συνάντησαν. Αποφάσισαν έπειτα να διασπάσουν τον κλοιό χρησιμοποιώντας αυτοκίνητο. Στη δεύτερη αυτή προσπάθειά τους, αντάλλαξαν πυροβολισμούς με Άγγλους στρατιώτες, αναγκάστηκαν όμως να επιστρέψουν στο Λιοπέτρι. Γύρω στις 3.00 π.μ. κατέφυγαν στον αχυρώνα του Παναγιώτη Καλλή.

Ακολούθησε κατ' οίκον περιορισμός και ανάκριση όλων των κατοίκων, που μέχρι τις 3.00 μ.μ. βρίσκονταν συγκεντρωμένοι μέσα σε συρματοπλέγματα. Στον αχυρώνα έγινε έρευνα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Στη 1.00 μετά τα μεσάνυχτα της 2ας Σεπτεμβρίου, οι Άγγλοι επανήλθαν κατόπιν πληροφοριών, περικύκλωσαν τον αχυρώνα και ζητούσαν από τον ιδιοκτήτη να τους δείξει πού κρύβονταν οι τέσσερεις αγωνιστές. Ο ιδιοκτήτης και η οικογένειά του δεν έδωσαν καμιά πληροφορία, παρά τα βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκαν.

Το πρωί της 2ας Σεπτεμβρίου έγινε νέος κατ' οίκον περιορισμός και ο ιδιοκτήτης του Αχυρώνα υποβλήθηκε σε νέα βασανιστήρια. Ομάδα στρατιωτών, που έφτασαν κοντά στον αχυρώνα, δέχτηκαν πυροβολισμούς από τους τέσσερεις αγωνιστές. Οι Άγγλοι τότε ζήτησαν ενισχύσεις, που σύντομα ήρθαν. Οι πυροβολισμοί συνεχίζονταν και οι αγωνιστές κλήθηκαν να παραδοθούν. Ένας από τους αγωνιστές βγήκε από τον αχυρώνα πυροβολώντας, αλλά φονεύθηκε από Άγγλο στρατιώτη.

Οι άλλοι αγωνιστές συνέχισαν να πυροβολούν και τραυμάτισαν ένα στρατιώτη και ένα λοχαγό. Στην ανταλλαγή νέων πυροβολισμών φονεύθηκε δεύτερος αγωνιστής. Άλλοι στρατιώτες ανέβηκαν στην οροφή του αχυρώνα, όπου άνοιξαν τρύπα, έριξαν μέσα ρούχα και βενζίνη. Τα ρούχα πήραν φωτιά, αλλά σε λίγο έσβησαν. Ενώ η μάχη συνεχιζόταν με αυτόματα και χειροβομβίδες, αγγλικό ελικόπτερο έριξε εμπρηστικές βόμβες και ο αχυρώνας πήρε αμέσως φωτιά. Τότε οι δύο αγωνιστές όρμησαν έξω, αλλά πυροβολήθηκαν και φονεύθηκαν από τους στρατιώτες.

Οι τέσσερις αγωνιστές της ΕΟΚΑ με τον ηρωικό τους θάνατο συγκίνησαν όλο τον κυπριακό λαό και προκάλεσαν παγκόσμιο θαυμασμό. Ο τόπος της θυσίας τους, στον οποίο στήθηκαν οι ανδριάντες τους, έγινε αμέσως μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου εθνικό προσκύνημα. Σήμερα ο Αχυρώνας και η πέριξ αυλή διαμορφώθηκαν σ' έναν ενιαίο Μνημειακό Χώρο, για να διαιωνίζει το μεγαλείο του ηρωισμού και της αυτοθυσίας τους.