Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ.

(Πηγή: Ο Φιλελεύθερος).

Τους εκτέλεσαν μπροστά στα μάτια των συγγενών Η αυγή της 20ής Ιουλίου του 1974 έφερνε και την αρχή του δράματος για τη Χαρίτα, όπως και για χιλιάδες άλλους ανθρώπους. Η εισβολή των Τούρκων στρατιωτών, γίνεται μόνο λίγα μέτρα πιο κάτω από την περιοχή της Ελιάς. Ο πόνος και η καταστροφή αρχίζει να χτυπά την πόρτα της οικογένειας της λίγες ώρες μετά. Στις 21 Ιουλίου, δώδεκα άντρες συλλαμβάνονται και εκτελούνται σχεδόν μπροστά στα μάτια τους. Ανάμεσά τους, ο πατέρας της Χαρίτας, ο άντρας της Ανδρέας, ο σύζυγος της αδελφής της Γιαννούλας, ο σύζυγος της αδελφής της Μάρως, ο θείος και νονός της, ο ξάδελφος της. Τότε ήταν και η τελευταία φορά που τους έβλεπαν… Με τα συναισθήματα φόβου και πόνου αποτυπωμένα στις ψυχές τους, φορτωμένες το δικό τους σταυρό, έπαιρναν τον δρόμο του ξεριζωμού για το άγνωστο. Δεν ήξεραν ούτε πού τους πήγαιναν, ούτε τι θα συναντούσαν. Κάθε μέρα και ένα μαρτύριο. Γνώρισαν επίσης και το φρικτό πρόσωπο που βγάζει ο πόλεμος στους ανθρώπους. Εικόνες και λόγια που σημάδεψαν για πάντα τη ζωή τους. Ύστερα ακολούθησαν τα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς. Η Χαρίτα, μαζί με τις αδελφές της, μόνες τους χωρίς τους συζύγους και κουβαλώντας όλο εκείνο το μαρτύριο που είχαν περάσει στις ψυχές τους, ξεκινούσαν έναν καινούριο αγώνα. Να σταθούν στα πόδια τους και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους μονάχες τους. Ποτέ όμως δεν έπαψαν να αγωνίζονται. Με τη Χαρίτα Μάντολες να είναι πάντα μπροστά σε όλους τους αγώνες και να γίνεται σύμβολο για έναν ολόκληρο λαό.